Het dragen van chronische pijn kent geen pauze. Het is constant aanwezig en laat je vergeten wie je écht bent, en of je verdriet mag voelen. Die pijn verandert je steeds, neemt stukjes van jezelf mee. Het maakt het moeilijk om jezelf te blijven, maar ook in die strijd schuilt kracht. Je leert omgaan met het onzichtbare gewicht dat je dagelijks draagt, en zoekt steeds opnieuw naar momenten van rust en hoop.
