Gedichten
Handreiking
Het leven voelt leeg
Je gedachten spreken
De hoop vervliegt
Je staat op breken
Met je laatste kracht
Klauter je nog wat door
Maar iets in je schreeuwt
Waar doe ik het voor
Wat moet ik nog
Verdwaald sta je daar
Met tranen in je ogen
En alles te zwaar
Ik reik mijn hand
Omdat ik als geen ander weet
Dat waar jij doorheen moet
Ooit ook met mij deed
Ik weet van het duister Hoe je verlangt naar geluk Simpelweg, wat beter En niet langer stuk
Het leven voelt leeg Je gedachten spreken De hoop vervliegt Je staat op breken
Ik zoek naar stilte In mijn verlangen naar rust Omdat ik niet meer kan Ik voel mij uitgeblust
Door de jaren van het leven Ben ik al lang niet meer compleet Het is hoe het soms loopt En dan van binnen aan mij vreet
Mijn hoofd doet pijn Alle woorden vallen Er valt niet te dichten Zonder te verknallen