Waarom veel van mijn gedichten binnenkomen

Als dichter schrijf ik mijn gedichten vanuit mijn eigen beleving en ervaring. Voor mij is dichten een manier om mijn innerlijke wereld te verkennen en te delen met anderen. Ieder gedicht is een venster op mijn gevoelens, gedachten en percepties van de wereld om me heen.

Door mijn poëzie laat ik zien hoe ik de dingen zie, hoor, voel en ervaar. Ik probeer de lezer mee te nemen in mijn innerlijke landschap, zodat zij ook even in mijn schoenen kunnen staan. Soms is dat een eenzame, peinzende plek, soms een opgewekte of juist donkere stemming. Maar altijd is het authentiek en echt.

Ik geloof dat poëzie op zijn best is wanneer de dichter zichzelf durft bloot te geven. Zonder gêne of zelfcensuur. Alleen dan kan er een echt contact ontstaan tussen de schrijver en de lezer. Wanneer ik mijn gedichten deel, hoop ik dat de lezer iets van zichzelf herkent in mijn woorden. Dat ze even kunnen meevoelen wat mij bezighoudt.

Ik durf het aan om soms niet te rijmen

Hoewel rijm een belangrijk onderdeel kan zijn van poëzie, geloof ik niet dat het per se noodzakelijk is. Soms past een meer vrije, ongebonden stijl beter bij wat ik wil uitdrukken. Door niet te rijmen, kan ik meer ruimte geven aan de emotie en de boodschap van het gedicht.

Natuurlijk is rijm een krachtig middel om ritme en klank te creëren. Maar soms kan het ook afleiden van de essentie. Dan verkies ik een meer directe, onversierde taal. Ik wil de lezer rechtstreeks raken, zonder omwegen.

Bovendien vind ik dat gedichten niet altijd perfect hoeven te zijn. Ze mogen ruw en onafgewerkt zijn, net als het menselijke leven zelf. Door niet te rijmen, laat ik soms opzettelijk een zekere ruwheid en onvolmaaktheid toe. Dat maakt mijn gedichten misschien minder glad en afgerond, maar des te authentieker.

Ik gebruik niet altijd moeilijke woorden

Als dichter kan ik soms de verleiding voelen om ingewikkelde, obscure woorden te gebruiken. Misschien om indruk te maken of om mijn woordenschat te etaleren. Maar ik probeer daar bewust afstand van te nemen.

Voor mij gaat poëzie niet om het vertoon van taalvaardigheid. Het gaat om het overbrengen van een boodschap, een gevoel, een ervaring. En daarvoor hoef ik niet per se de meest zeldzame of geleerde woorden te gebruiken.

Integendeel, ik vind het vaak krachtiger om te werken met eenvoudige, alledaagse taal. Woorden die iedereen kent en begrijpt. Zo kan ik de essentie van wat ik wil zeggen directer en krachtiger overbrengen. Zonder afleiding door onbekende termen.

Bovendien sluit ik op die manier beter aan bij de leefwereld van mijn lezers. Ik wil niet boven hen staan, maar juist een verbinding met hen aangaan. Door mijn gedichten toegankelijk te houden, nodig ik de lezer uit om mee te voelen en mee te denken.

Ik schrijf over de stiltes die emoties tonen

Naast de woorden die ik kies, vind ik ook de ruimte tussen de woorden belangrijk. De stiltes, de pauzes, de momenten van bezinning. Want soms zeggen die meer dan duizend woorden.

In mijn gedichten laat ik bewust ruimte voor de lezer om even stil te staan, na te denken, te voelen. Ik wil niet alles volproppen met tekst, maar juist de leegte benadrukken. Dat creëert een soort ademruimte, waarin de emotie kan doordringen.

Soms is wat niet gezegd wordt, net zo krachtig als wat er wel staat. De onuitgesproken pijn, de onbenoemde vreugde, de ongrijpbare melancholie. Door die stiltes in te bouwen, nodig ik de lezer uit om zelf de verbinding te maken, om zelf te voelen wat er tussen de regels door schemert.

Op die manier wordt poëzie een gezamenlijke ontdekkingstocht. De lezer vult de leegte aan met hun eigen beleving, hun eigen verhaal. Zo ontstaat er een unieke, persoonlijke verbinding tussen mij als dichter en de ontvanger van mijn woorden.

Ik onderzoek waar de grens ligt

Als dichter vind ik het belangrijk om voortdurend de grenzen van mijn kunnen en mijn stijl te verkennen. Ik wil niet in een comfortabele, herkenbare vorm blijven hangen, maar juist nieuwe paden bewandelen.

Soms betekent dat dat ik de conventies van poëzie opzettelijk oprek of zelfs overtref. Ik experimenteer met vorm, ritme, taal, om te kijken hoever ik kan gaan zonder de essentie van mijn boodschap te verliezen.

Door de grenzen op te zoeken, kan ik mijn dichterschap blijven ontwikkelen en verdiepen. Ik wil niet alleen bevestigen wat ik al kan, maar juist ontdekken wat ik nog niet kan. Wat zijn mijn blinde vlekken, mijn beperkingen, mijn angsten? En hoe kan ik die overwinnen?

Soms leidt dat tot gedichten die misschien wat ruwer of ongepolijster zijn. Maar ik zie dat niet als een tekortkoming. Integendeel, het is een teken van groei, van lef, van de moed om buiten mijn comfortzone te treden. En juist dat maakt mijn poëzie naar mijn idee authentiek en krachtig.

Ik durf woorden en zinnen te schrappen

Als dichter is het soms verleidelijk om door te schrijven, om steeds meer woorden, beelden en ideeën toe te voegen aan een gedicht. Maar ik heb geleerd dat minder vaak meer is.

Soms is het nodig om woorden en zinnen te schrappen, om ruimte te maken voor wat echt telt. Door te snoeien, door te destilleren, kan ik de essentie van mijn boodschap zuiverder naar voren laten komen.

Dat vraagt soms moed en discipline. Want als dichter ben ik geneigd om overvloedig, om overdadig te zijn. Ik wil alles vastleggen, elk detail, elke nuance. Maar uiteindelijk leidt dat vaak af van waar het echt om gaat.

Door te durven schrappen, kan ik mijn gedichten strakker, krachtiger en pregnanter maken. Ik kan me focussen op de kern, op datgene wat echt resoneert. En dat maakt mijn poëzie naar mijn idee sterker en indringender.

Het is een voortdurend proces van afwegen, van toevoegen en verwijderen. Maar telkens weer probeer ik de juiste balans te vinden tussen volheid en leegte, tussen overvloed en soberheid. Zo kan ik de lezer raken op de meest essentiële manier.

3 tips voor het schrijven van jouw gedichten

1. Schrijf vanuit jouw beleving: Laat je gedichten ontstaan uit je eigen ervaringen, gevoelens en percepties. Wees niet bang om jezelf bloot te geven. Alleen dan kan je poëzie echt authentiek en krachtig worden.

2. Lees je gedichten eens op: Lees je gedichten hardop, of vraag iemand anders om ze voor te lezen. Zo kun je beter voelen of de ritme, klank en toon goed werken. Pas indien nodig aan.

3. Wees concreet en helder: Gebruik eenvoudige, alledaagse woorden om je boodschap over te brengen. Vermijd ingewikkelde taal of onnodige versieringen. Focus op de essentie en laat de lezer ruimte om zelf te voelen en te denken.