063 Ik zag en dacht
Waar je ooit dacht: het zal wel goedkomen, is nu chronisch en voor altijd. Dingen gaan hun eigen weg, onvoorspelbaar en soms hard. Daarom spaart mijn…
Lees dit gedicht063 Ik zag en dacht
059 Heel even sta ik stil
Voor iedereen die kanker moet dragen, sta ik even stil. Ik kan niet precies voelen wat jij voelt, noch begrijpen wat het betekent. Toch wil ik…
043 Ik weet vroeger nog
Ik zal altijd blijven vechten tegen wat niet lukt en de pijn die ik voel, totdat het leven weer naar mij lacht. Mijn verleden, mijn ervaringen…
023 Aan alles zit een randje
Ik laat mijn scheuren zien — de scheuren van mijn leven. Juist deze kwetsbare plekken geef ik de kleuren die ze verdienen. Want het zijn deze…
012 Sommige kleine stukjes
Verloren tijd, het niet meer weten of simpelweg niet begrijpen. Wanneer stukjes van je leven verdwenen zijn, is accepteren de volgende stap. Wat dan overblijft, zijn…
Over je depressie schrijven
Toen ik voor het eerst besloot om mijn gevoelens op papier te zetten, had ik geen idee wat ik kon verwachten. Depressie was als een donkere…
Meningen van anderen
Er was een tijd dat ik altijd waarde hechtte aan wat anderen van mij vonden. Het voelde als een soort kompas waarmee ik mijn keuzes maakte…