
Stomme pestkop
Ineengedoken
Een kras op je wang
Je zit er helemaal doorheen
Kapotgemaakt en bang

Ineengedoken
Een kras op je wang
Je zit er helemaal doorheen
Kapotgemaakt en bang

De stappen steeds zwaarder
Het langzaam slijten van de tijd
Tot het niet meer lukken wil
En wat je dragen kon is kwijt

Als woorden ontbreken
In de diepte van rouw
Laat mij je dan vertellen
Dat ik er ben voor jou

Soms heb je troost nodig
Maar lukt vinden niet
Omdat je door de chaos
De tekenen niet ziet

Ik draag mijn pijn
Elke dag hetzelfde lied
De steken en het beurs
En het starre verdriet

Breek mij maar
Breek mij, stomme pijn
Ik zal elke keer vechten
Om weer mezelf te zijn

Vast in mijn leven
Vast in mijn verdriet
Vast in mijn gestuntel
Vast in mijn nooit niet

Mag ik wat verdriet van jou
Jij draagt het zo alleen
Gewoon even wat minder
En daar samen dan doorheen

Mijn leven is zo anders
Dan hoe het hoort te zijn
Ooit voelde ik mij groot
Maar nu veel te klein